Home Nieuws en actualiteiten Een werkdag als Verzorgende IG Psychogeriatrie

Een werkdag als Verzorgende IG Psychogeriatrie

Collega aan het woord 19 januari 2022

Als collega in de Verzorgende Individuele Gezondheidszorg (VIG) ben jij belangrijker dan ooit. Wij zijn iedere dag trots op onze collega’s die hun steentje bijdragen aan het welzijn van anderen. Maar wat doet een VIG’er nou eigenlijk? In dit blog neemt Liesbeth Figge (Gespecialiseerd verzorgende psychogeriatrie) je een dag mee tijdens haar werkzaamheden. Wil jij ook graag werken in de zorg? Bekijk dan hier onze zorg-vacatures.

Bij Liesbeth gaat de wekker om 5.20 uur. “Het blijft vroeg, maar gelukkig ben ik wel altijd direct wakker als ik naast mijn bed sta Na mijn routine van douchen, aankleden, eten en stap ik om 6.10 uur in de auto naar Zwolle, op naar mijn dagdienst.”

Die dagdienst begint voor Liesbeth iets voor 7.00 uur en start met de overdracht van de collega’s uit de nachtdienst. Gelukkig is er weinig te melden over de groep waar Liesbeth vandaag staat. Het wachten is nu op de eersten die wakker worden en dat valt niet mee vandaag. “Ik loop maar vast eens een paar kamers op, om te kijken of er al tekenen van leven zijn. Bij Nellie heb ik beet, die is wakker. “Oh, ik ben zo koud, ik ben toch zo koud”, zegt ze steeds. Het voelt niet koud op haar kamer en ik voel even aan haar hoofd en handen. Ze voelt lekker warm, maar ik besluit haar te wassen en haar een heerlijke, warme trui aan te doen.”

Hoe verder de ochtend vordert, hoe meer bewoners van de groep wakker worden. Stuk voor stuk helpt Liesbeth ze een handje mee met de ochtendzorg. Ze plaagt wat, stel gerust, deel knuffels uit, en zorgt ervoor dat ze allemaal netjes aan de ontbijttafel komen te zitten. Daar zit de gastvrouw te wachten om met de mensen te gaan ontbijten.

Om 10.00 uur zijn twee bewoners nog in diepe slaap. Deze mannen zijn echte langslapers en voor de rust is het beter dat Liesbeth hen niet wakker maakt. “Dat hoeft ook niet wat mij betreft, zij zijn thuis, ik ben alleen te gast. Net als ik aan een bakje koffie zit komt de arts langs, voor de artsenvisite. Echt veel valt er niet te bespreken, een paar oorproppen, wat smetplekjes, eigenlijk allemaal kleine dingen. Telkens als ik denk dat ik alvast kan gaan rapporteren, komt er wat tussen. De ergo die een vraag heeft, iemand die naar het toilet moet, iemand die naar huis wil en graag wil weten hoe dat moet (niet dus), etc. En tegen 11.30 uur wordt eindelijk de eerste langslaper wakker. Ik ga er gauw heen, want hij vertoont nog wel eens wat onvoorspelbaar gedrag.”

“Zal ik je douchen Joop? Even lekker warm worden?” Echt begrijpen doet hij de vraag niet, dus ik zet de douche maar aan. Het is niet zijn douchedag, maar ik weet dat Joop geniet van de warme stralen over zijn lijf. Daarnaast wil hij nog wel eens wat rommelen met zijn ontlasting, dus vind ik het wel zo fris om hem te douchen. Qua tijd maakt het niet zoveel uit.”

Liesbeth kletst de hele tijd tegen Joop aan, om hem op deze manier uit te kunnen kleden. De lastigste momenten zijn de momenten dat hij zijn voeten even iets omhoog moet doen, zodat Liesbeth zijn pyjamabroek uit kan doen. Hij begrijpt dit niet, en als Liesbeth zijn voet wat op wil tillen, werkt hij automatisch tegen. Uiteindelijk lukt het en gaat hij onder de douche staan. Heerlijk vindt Joop dat! Intussen blijft Liesbeth een beetje tegen hem kletsen. “Anders verlies ik de grip op hem. Gelukkig praat ik graag, dus dat scheelt.”

Joop moet altijd om 12.00 uur zijn medicatie hebben, maar omdat hij altijd weigert, geeft Liesbeth hem dat verborgen door middel van een klein bakje gele vla met gemalen medicatie erin. “Vandaag heeft Joop hier geen zin in, dus doe ik er een flinke dot slagroom op en dat gaat er gelukkig wel in!”

“Terug van mijn eigen lunch en bijkletsen met wat collega’s zie ik dat de andere lang slapende bewoner ook zijn bed uit is gekomen. Mijn collega kleedt hem aan en ik heb een gedragsspreekuur met de arts, de psychologe en de activiteitencoach. Zo’n overleg is altijd erg zinvol. Door te sparren met elkaar, krijg je weer nieuwe inzichten over hoe je iemand kan activeren of hoe je onbegrepen gedrag kan voorkomen. Het enige nadeel is dat je even weg bent van je groep en het einde van de dag begint alweer in zicht te komen. Dat is meestal het moment dat bewoners gaan zoeken. Zoeken naar een uitweg, op zoek naar hun partner, zoeken naar de kinderen die toch echt bijna uit school komen en die verwachten dat hun ouder met een kopje thee zit te wachten..”

“Nadat ik wat vragen heb beantwoord (uw man is aan het werk, de kinderen zijn er nog lang niet, we zijn in Zwolle, natuurlijk ga ik even met u mee naar de wc), ga ik rapporteren. Mijn collega die de avonddienst heeft komt met een brede grijns binnen en ik draag alles aan haar over. Ik heb een goede werkdag gehad met weinig gekke dingen, beter kan bijna niet!”